Over mij

Hadi hija hayat, ofwel: Zo is het leven. Voor ons, mijn echtgenoot en mijzelf, speelt dat leven zich af in El Jadida, Marokko, waar we sinds november 2012 wonen. In grote lijnen houden we ons bezig met dezelfde dingen als vóór ons vertrek uit Nederland: werk, vrienden, uitstapjes, boodschappen en sporten in de vrije tijd. Bijzonder zijn de tripjes die we in Marokko kunnen maken en het vrijwilligerswerk, om als gids buitenlanders en Marokkanen rond te leiden langs het architectonisch erfgoed in Casablanca en El Jadida. Maar vaak zit het bijzondere juist in het gewone en alledaagse van leven hier en zijn het juist deze momenten die het bijzonder maken. Een aantal wil ik graag met anderen delen door middel van dit blog. klik vooral onderaan op 'oudere berichten' voor meer posts!

donderdag 12 april 2018

Journées Patrimoine El Jadida 2018


Ook in 2018 openen verschillende monumenten in El Jadida hun deur tijdens de Journées Patrimoine. Helaas  loopt de organisatie niet echt op rolletjes, en is het circuit beperkt tot de Cité Portugaise, maar uiteindelijk telt het resultaat! Vooral op vrijdag is het rondleiden een feestje! Dan komen schoolklassen voor een 'visite guidée'. Privé scholen met leerlingen die nooit van hun leven één stap in de Cité Portugaise hebben gezet, maar ook leerlingen van een 'ecole publique' die zelf in de Cité wonen, maar de pareltjes ervan nooit hebben kunnen bewonderen. En zo komen ze aangelopen, achter elkaar strak in het gelid, in rijen van twee of wat losser, afhankelijk van de school. We vertellen over de Portugezen, hoe die het fort hebben gebouwd en later uitgebreid door de dikke verdedigngsmuren rond de stad te bouwen. Ze horen over de cisterne die eerst als wapenopslag werd gebruikt, voordat het een wateropslag werd én ze klimmen boven op het dakterras, dat één keer per jaar open is. Ze leren hoe bijzonder het leven hier was in de 19e eeuw, toen moslims, joden en christenen vredig naast en met elkaar in de Cité Portugaise woonden. Op de poster zijn niet voor niets drie gebouwen uitgelicht: de Portugese kerk, de moskee en de Spaanse kerk, nu hotel. De synagoges zijn helaas verdwenen of bouwvallig. Natuurlijk mogen de kinderen verschillende gebouwen van binnen bezoeken. De Portugese kerk uit de 16e eeuw die nu dienst doet als theater. De statige riad van de Pacha, nu bewoond door een fransman die zijn huis genereus openstelt. De Spaanse Iglesia, nu een mooi gerestaureerd hotel met torentje. Voorla de kerkklok die op de begane grond is neergezet, maakt indruk. En als de vergelijking wordt gemaakt met de oproep tot het gebed van de moslims, is de kerk opeens niet meer zo vreemd. Natuurlijk gaan we de cisterne binnen, de meest gefotografeerde plek van El Jadida. En nu maar hopen dat de kinderen het verhaal doorvertellen aan hun ouders zodat die hun vooroordelen zullen bijstellen. Want helaas wordt de Cité Portugaise door veel mensen nog steeds gezien als een gevaarlijke volkswijk die je maar beter kunt mijden! 




Geen opmerkingen:

Een reactie posten