Over mij

Hadi hija hayat, ofwel: Zo is het leven. Voor ons, mijn echtgenoot en mijzelf, speelt dat leven zich af in El Jadida, Marokko, waar we sinds november 2012 wonen. In grote lijnen houden we ons bezig met dezelfde dingen als vóór ons vertrek uit Nederland: werk, vrienden, uitstapjes, boodschappen en sporten in de vrije tijd. Bijzonder zijn de tripjes die we in Marokko kunnen maken en het vrijwilligerswerk, om als gids buitenlanders en Marokkanen rond te leiden langs het architectonisch erfgoed in Casablanca en El Jadida. Maar vaak zit het bijzondere juist in het gewone en alledaagse van leven hier en zijn het juist deze momenten die het bijzonder maken. Een aantal wil ik graag met anderen delen door middel van dit blog. klik vooral onderaan op 'oudere berichten' voor meer posts!

woensdag 27 september 2017

Italiaanse wisseltruc op de Marche Central


In Casablanca aan de Boulevard Mohamed V ligt de Marché Central, één van de marktgebouwen die tijdens het protectoraat (1912-1956) door de Fransen is gebouwd. Het terrein net buiten de oude medina werd eerst in 1915 gebruikt voor de Expo Franco-Marocain, om investeerders te zoeken die geld wilden steken in de nieuwe stad. De eerste Wereldoorlog verhinderde namelijk  investeringen van staatswege en het door Frankrijk beschermde- protectoraat, géén kolonie- Marokko moest een moderne staat worden. Europese investeerders zagen wel brood in de havenstad in opkomst. Zo kwam geld beschikbaar voor de Ville Nouvelle. De boulevard was vanaf 1917 één van de belangrijkste verkeersaders van de stad. Verschillende gebouwen van algemeen nut zijn indertijd vanuit de medina hier naartoe verhuisd: banken, postkantoor, hotel, en dus ook een nieuw marktgebouw. Het rechthoekige gebouw telt 8 ingangen, op de foto is de hoofdingang te zien. Links daarvan zijn bogen te zien die een galerij vormen, met daaronder winkels. Deze galerijen vormen een karakteristiek element van de boulevard en werden destijds bewust gepland. De plaatsing van de diverse koopwaar wordt bepaald door de heersende ideeën  rond 1900. Men was als de dood voor epidemieën en de architecten die zich over de Ville Nouvelle bogen, stonden bekend als 'hygienistes'. Bederfelijke waar zoals vis en vlees werd én wordt op marmeren tafels uitgestald in de centrale deel van de markt, waar ventilatie en water uit fonteinen de bacteriën moeten weren. Daarbuiten liggen groenten en fruit.Er zijn ambitieuze plannen om de markt te restylen in een soort Mercat de la Boqueria zoals in Barcelona. Maar wie wordt dan je publiek? En welke eisen stel je dan aan de restaurantjes? Gelukkig is het nog niet zover.


Gerelateerde afbeelding
https://www.tripadvisor.be/LocationPhotoDirectLink-g293732-d3823365-i89285589-Marche_Central-Casablanca_Grand_Casablanca_Region.html
Afgezien van wat antiekwinkeltjes, is de oude opstelling grotendeels nog intact. In het centrale deel zitten volumineuze vrouwen achter hun koopwaar: oesters uit Dakhla. Ze hebben het meteen in de gaten als toeristen een foto willen maken en maken duidelijk kenbaar dat ze er niet voor niets zitten. Tegenover deze vrouwen torenen visboeren hoog boven hun waar uit. Verse vis ligt uitgestald: haai, tonijn, rouget, sardines, verse ansjovis. Ook schaal-en  schelpdieren liggen te wachten op kopers. Als blijkt dat je werkelijk wil kopen, komen er snel 2 of 3 man/vrouw om je heen staan. 'Grillade, madame?' Aan de andere kant van de muur kun je namelijk je vis laten bereiden zodat die een half uur later op je bordje ligt. Restaurant is een groot woord voor de tegen-elkaar-geschoven-tafeltjes, en de servetten-van-glad-papier-dat-niets-opneemt, maar de service is snel en effectief en de vis vers. Door-de-weeks komen hier de zakenlui en bankmedewerkers uit het centrum lunchen. Op zondag is er plaats voor. dagjesmensen zoals wij. Ook wij kopen onze vis, slaan de opdringerige restauranthouders met moeite van ons af en nemen plaats bij degene waar de meeste tafels bezet zijn, altijd n goed teken. Een van de obers is een jongen met syndroom van Down, mooi om te zien hoe hij meedraait en zijn werk met plezier doet. We nemen plaats naast een ouder echtpaar, italianen blijkt. Ze hebben een fles cola besteld, vreemde combi met vis. Maar als ze ons ook een slokje aanbieden, blijkt dat we ons hebben vergist in hun keuze, want uit de colafles wordt wijn geschonken! De twee hebben heel slim een fles cola besteld, die in hun boodschappentas gestopt en verwisseld voor een colafles met rode wijn die ze meenamen van huis! Zo genieten wij met elkaar al gniffelend van een glaasje rode wijn. Als onze Italiaanse buren klaar zijn met eten  rekenen ze af: het grillen van de vis, een paella, salade en één fles cola !

Geen opmerkingen:

Een reactie posten