religieus prestigeproject

Zelfs vanuit de lucht is dit gebouw niet te missen (met dank aan Transavia). Aan de rand van de oude medina van Casablanca, wedijvert de Hassan II moskee met die van Mekka en Medina in Saoudi-Arabië. De politiek correcte 'bescheidenheid', van Hassan II bepaalde de plaatsing op de ranglijst: deze moskee is qua grootte de derde ter wereld. Máár met de hoogste minaret; 200 meter. Hassan II was de grootvader van M6, zoals de huidige koning Mohamed VI liefkozend wordt genoemd en drukte zijn stempel op het land. Hij regeerde van 1961 tot zijn plotselinge dood in 1991. Nadat hij verschillende keren aan aanslagen ontsnapte, heerste hij vanaf de jaren '80 met harde hand. En net als andere groten der aarde liet hij een 'één der mooiste gebouwen ter wereld' achter, aldus de folder. Het is inderdaad een imposant gebouw,  deels gebouwd boven de zee. Gedurende 6 jaar (1987-1993) is hieraan gewerkt door 2500 arbeiders en 10.000 vaklieden. Zij hebben de moskee voorzien van het allerfraaiste traditionele Marokkaanse ambachtswerk uit de rijke arabo-andalusische traditie, zoals houtsnijwerk, tegelwerk en gesneden stucwerk. Traditie in combinatie met de modernste technieken vertelt de gids. In Engels, Spaans, Duits of Frans -vergis je niet van groep, dan wordt de toch al niet goedlachse man zeer kortaf- over de deuren van titanium, die naar boven openschuiven, over het giga-schuifdak dat net als de Amsterdam Arena open kan als het binnen te benauwd wordt en de kroonluchters uit Murano. Samen met het Carara-marmer in de gebedsnis het enige materiaal dat niet uit Marokko afkomstig is. Nationaliteit van architect en aannemer: Frans. In de ruimtes onder de moskee staan fraai afgewerkte fonteinen voor de rituele reiniging. De hammam is klaar maar nog steeds niet in gebruik. De 20.000 m2 in de moskee zelf biedt ruimte aan 25.000 gelovigen, op het terras naast de moskee bidden tijdens de ramadan nog eens 80.000 mensen.

Wat niet in de folder wordt vermeld, is het aantal arbeiders dat het leven liet tijdens de bouw, de huizen die voor de bouw werden afgebroken en de 'vrijwillige' bijdrage die alle Marokkanen -ook die in het buitenland- moesten betalen voor de realisatie van het gebouw. Dat alles ter meerdere eer en glorie van de koning en natuurlijk Allah.