inchallah!

In Casablanca is de tram een heel goed transportmiddel, snel en goedkoop (6 dh per rit). Maar hoewel lijnen 3 en 4 nu ook worden aangelegd, komt de tram niet overal waar je wezen wil. In dat geval neem je dus een petit taxi. En word je geconfronteerd met het vaak ondoorgrondelijke Marokkaanse systeem. Want voor alle auto's geldt de regel dat je een veiligheidsriem moet dragen. Maar handhaving is niet het sterkste punt hier, en regels zijn er om uitzonderingen op te maken. Petit taxi's vallen in de laatste categorie; zij hebben een ontheffing en dus hoef je geen riem te dragen ook al hangt hij naast je. Sterker nog, als je hem wél omdoet riskeer je een ruzie met de chauffeur. Dat overkwam mij. Ik maakte nietsvermoedend aanstalten mijn riem om te doen, waarop de bestuurder heftig protesteerde; nergens voor nodig. Hij kende de wijk namelijk op z'n duimpje. Had ik dan geen vertrouwen in zijn rijkunsten? Ik dacht hem te sussen met een diplomatiek antwoord. Dat ik echt niet aan zijn rijkunsten twijfelde, maar dat er ook anderen op de weg rijden die misschien minder goed opletten dan hij. Maar ook dat was onzin, want had ik dan ook geen vertrouwen in Allah. Als die wil dat we veilig aankomen, dan komen we veilig aan, inchallah. Dus was de keuze simpel: óf uitstappen en een andere taxi zoeken, óf maar op Allah vertrouwen. Ik deed het laatste, en we kwamen, hamdullah, veilig op de plek van bestemming. Allah was ons goed gezind!