Naar de souk om dadels en gemalen kokosnoot te kopen voor een taart. De notenman is altijd vol belangstelling voor onze -toch best wel versleten- fietsen, en hij gooit vaak n visje uit wat we er mee doen als we hier weggaan. Na wat over-en-weer-gepraat geef ik mijn boodschappen door. Een kilo dadels en een beetje gemalen kokos.Heeft hij dat ook? Machi muchkil, geen probleem. Ok, de dadels zitten in de zak. Nu de kokos. Hoeveel ik wil, n halve kilo? Zoveel? 250 gram is genoeg. De verkoper komt zijn winkel uit, zegt tegen mij : 'jij past op de winkel' en loopt weg. Zo gaat het hier vaak. Zelf verkoopt hij geen gemalen kokos. Dus dan haalt hij dat bij de buurman. En ondertussen neemt de klant de honneurs waar. Even later komt hij terug, mét de kokos. Helaas voor hem heb ik niets kunnen verkopen in de tussentijd !
Over mij
- karlijnmaroc.blogspot.com
- Hadi hija hayat, ofwel: Zo is het leven. Voor ons, mijn echtgenoot en mijzelf, speelt dat leven zich af in El Jadida, Marokko, waar we sinds november 2012 wonen. In grote lijnen houden we ons bezig met dezelfde dingen als vóór ons vertrek uit Nederland: werk, vrienden, uitstapjes, boodschappen en sporten in de vrije tijd. Bijzonder zijn de tripjes die we in Marokko kunnen maken en het vrijwilligerswerk, om als gids buitenlanders en Marokkanen rond te leiden langs het architectonisch erfgoed in Casablanca en El Jadida. Maar vaak zit het bijzondere juist in het gewone en alledaagse van leven hier en zijn het juist deze momenten die het bijzonder maken. Een aantal wil ik graag met anderen delen door middel van dit blog. klik vooral onderaan op 'oudere berichten' voor meer posts!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten