Aid 2

Aid komt dichterbij, dus wie nog geen schaap heeft gekocht, doet er goed aan één van de soeks te bezoeken. Of via internet zijn schaap te bestellen, want ook deze markt is gemoderniseerd. Het laatste weekend vóór Aid, gaan we op zoek naar échte schapen. Eerdere jaren werden ze op allerlei open veldjes in woonwijken te koop aangeboden. Nu rijden we rond, maar al wat we zien is stalletjes met hooi,(voor het schaap dat op het dakterras zijn trieste lot afwacht) houtskool (om de hele koppen en de brochettes met lever te roosteren) en messen, angstaanjagende bijlen, touwen en plastic zakken (voor de vriezer). Bij navraag blijkt dat het echte werk zich afspeelt op de lege velden bij het station. En ja, waar anders alleen wat taxi's passagiers van en naar de trein brengen, staan nu de auto's naast elkaar geparkeerd. We sluiten aan en lopen langs vrachtwagens volgeladen met houtskool. 

Het valt ons al op dat er veel 'bewakers' rondlopen en even later worden we door twee agenten aangesproken. Ze maken ons duidelijk dat het nemen van foto's niet is toegestaan. Eerst houden we ons van de domme, maar dit is toch wel gek, dus ik kan niet nalaten mijn mening te geven. Als mensen zelf toestemming geven is er toch niks mis? Maar ook de agent laat zich niet zo makkelijk afschepen en haalt twee 'getuigen 'erbij. Hij vraagt twee mannen die toevallig langslopen of ze op de foto zouden willen. Allebei reageren wat verbaasd maar ontkennend. Toch laat ik me de mooie plaatjes niet zomaar ontzeggen en laat nogmaals weten dat we eerst toestemming vragen. En ja, dan komt de aap uit de mouw: als er iets gebeurt moeten we niet bij hen komen klagen. Geen zin in extra werk dus. Onzin blijkt, want als we vragen om foto's te mogen maken, gaan de mannen juist extra rechtop zitten en roepen me zowaar terug als er iemand niet op de foto staat.  

Het is wel triest, deze schapen, zeker als ze op twee poten naar de auto of de driewiel-pick-up worden gebracht. Of erger; op het bagagerek van een taxi, liggend op zn zij in de volle zon. En dan weet je dat ze nog driehoog het huis door moeten, de trap op naar het dakterras, waar ze nog een paar nachten doorbrengen tot het vrijdag is. Twee andere schapen worden op een paardenkar geladen. Als ik vraag of ik van dit pittoreske beeld een foto mag nemen vindt de 'bestuurder' het prima, maar één van de vrouwen is zo assertief om geld te vragen. Ik laat weten dat het dan niet hoeft, maar de bestuurder dringt aan dat ik de foto wel kan maken. Dus komt de paardenkar op de foto, mét schapen maar zónder de vrouw, die doet consequent een stapje terug.