Over mij

Hadi hija hayat, ofwel: Zo is het leven. Voor ons, mijn echtgenoot en mijzelf, speelt dat leven zich af in El Jadida, Marokko, waar we sinds november 2012 wonen. In grote lijnen houden we ons bezig met dezelfde dingen als vóór ons vertrek uit Nederland: werk, vrienden, uitstapjes, boodschappen en sporten in de vrije tijd. Bijzonder zijn de tripjes die we in Marokko kunnen maken en het vrijwilligerswerk, om als gids buitenlanders en Marokkanen rond te leiden langs het architectonisch erfgoed in Casablanca en El Jadida. Maar vaak zit het bijzondere juist in het gewone en alledaagse van leven hier en zijn het juist deze momenten die het bijzonder maken. Een aantal wil ik graag met anderen delen door middel van dit blog. klik vooral onderaan op 'oudere berichten' voor meer posts!

woensdag 16 november 2016

Over Berbers, Arabieren, Portugezen en Fransen.


In de geschiedenis van El Jadida wisselen verschillende culturen elkaar af. Sommige hebben een duidelijk stempel op de stad gedrukt dat vandaag nog zichtbaar is. Zeer waarschijnlijk werd het gebied in de oudheid bewoond door Berbers. Pheniciers en Romeinen zouden hier voet aan wal hebben gezet. De Andalusische geograaf Al Idrissi spreekt in 1154 over  een plaats aan zee; ‘Mâzaghan’,  op 65 mijl van Anfa (Casablanca).  Ruim driehonderd jaar later worden de laatste moslims uit Andalusië verjaagd. De reconquista is in volle gang en de Portugezen zijn op zoek naar expansieruimte  voor het christendom en handelsmogelijkheden in westelijk Afrika en later Brazilië. Langs de Marokkaanse kust bouwen ze een tiental vestingen, waarvan El Jadida er één is. Voor de meeste steden (Agadir, Essaouira en Azemmour) duurt de Portugese bezetting hooguit 50 jaar, El Jadida blijft meer dan 250 jaar onder Portugees bewind. In die tijd heet de stad Mazagao.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten