Over mij

Hadi hija hayat, ofwel: Zo is het leven. Voor ons, mijn echtgenoot en mijzelf, speelt dat leven zich af in El Jadida, Marokko, waar we sinds november 2012 wonen. In grote lijnen houden we ons bezig met dezelfde dingen als vóór ons vertrek uit Nederland: werk, vrienden, uitstapjes, boodschappen en sporten in de vrije tijd. Bijzonder zijn de tripjes die we in Marokko kunnen maken en het vrijwilligerswerk, om als gids buitenlanders en Marokkanen rond te leiden langs het architectonisch erfgoed in Casablanca en El Jadida. Maar vaak zit het bijzondere juist in het gewone en alledaagse van leven hier en zijn het juist deze momenten die het bijzonder maken. Een aantal wil ik graag met anderen delen door middel van dit blog. klik vooral onderaan op 'oudere berichten' voor meer posts!

vrijdag 5 oktober 2018

la Mamounia in Marrakesh, once in a lifetime!

http://www.marocantan.com/2007/06/la_mamounia_mar. op 28-9-2018

Het stond al n tijd op ons lijstje; een kopje thee drinken in de tuin van hotel La Mamounia in Marrakesh. De gastenlijst alleen al spreekt tot de verbeelding: De Gaulle, Churchill, Nixon , Reagan, Chirac, maar ook Maurice Chevalier, Josephine Baker, Brel en Aznavour. Al vanaf de twaalfde eeuw is de plek,  die dan eigendom is van kalief Abd El Moumen, ommuurd. In de 17e eeuw legt  sultan Ben Abdellah (dezelfde die El Jadida bevrijdt van de Portugezen) tuinen aan op deze plek en schenkt  ze aan zijn zoon Mamoun als huwelijkspresent. In de 19e eeuw wordt een groot paviljoen gebouwd , het Palais de la Mamounia. Dit wordt rond 1922 afgebroken. Dan zijn franse architecten al bezig met plannen voor een hotel, geheel in lijn met de politiek van het protectoraat om het toerisme in Marokko  te stimuleren. Opdrachtgever ONCF, de nationale spoorwegen, stimuleert dit idee natuurlijk graag. In 1921 tekent André Laprade (één van de grote architecten tijdens het franse protectoraat ) een eerste plan, dat niet wordt uitgevoerd. Twee jaar later worden de plannen van Henri Prost (dé grote man van de ville nouvelle in Casablanca) en Antoine Marchichio (van wie ik  originele tekeningen  in handen had in het archief in Rabat!)  voor een hotel uitgevoerd. De salon van het gebouw  wordt gedecoreerd door Jacques Majorelle (van de tuinen). De grote gang wordt uitgevoerd in Art Decostijl, maar de entreepartij is in Arabo-Andalousische stijl. In de jaren '70 en '80 wordt het oorspronkelijke gebouw gerenoveerd en worden er verdiepingen toegevoegd. Ook Mohamed VI laat het gebouw in 2009 renoveren. Het hotel ondergaat een grondige facelift en fauteuils, glaswerk en servies worden geveild. Dankzij onze vrienden Joëlle en Fernand, die een deel hiervan gekocht hebben, lunchen wij nu af en toe van Mamounia-servies met wijn uit glazen met het Mamounia-embleem. Dat is leuk, al is de ervaring van een drankje op het terras in de tuin van het Mamounia natuurlijk niet te overtreffen! Misschien wordt het toch nog 'twice in a lifetime?'



Geen opmerkingen:

Een reactie posten