Soms is er weinig voor nodig om je dag aangenaam te maken. Vandaag was zo'n dag. Al langer nieuwsgierig naar de fabricage van Portugese cementtegels, met die mooie motieven in allerlei kleuren, trok ik de stoute schoenen aan en stapte binnen bij een magazijn op de Boulevard Mohamed V. Er hingen inderdaad tegels aan de muur, maar er was niemand te bekennen. Nadat ik een aantal keer 'Salaam Aleikoum ' had geroepen, kwam er een man vanachter een houten schot.tevoorschijn. Toen hij doorhad dat ik echt interesse toonde in zijn vak, wilde hij me graag het fabricageproces laten zien. Alleen niet in het echt, want het is vakantie. En als hij maar niet op de foto hoefde, dus beloofde ik zijn hoofd niet te fotograferen. Hij liet de koperen mal zien, waarmee de motieven aangebracht worden.
Eerst worden de verschillende vakjes in de mal gevuld met verf, daaroverheen gaat dan een mengsel van zand en cement, (bij duurdere tegels ook vermengd met marmerpoeder). Dit mengsel wordt onder een pers gelegd en aangedrukt. Trots liet hij het embleem op de pers zien: echt Frans, uit 1926.
Een dag later worden de tegels in een waterbad gedompeld, en daarna te drogen gezet in een rek. Echt ambachtelijk werk, dat ik later op youtube precies zo in werking zag. In Tanger, waar we een weekend waren, ontdekten we zelfs de speld in de hooiberg: de fabriek (werkplaats) waar tegels worden gemaakt die in Parijs voor veel geld worden verkocht. (Deze werkplaats ligt overigens tegenover de fabriek van Klaas Puul, waar Nederlandse garnalen worden gepeld en weer op transport gaan naar de Nederlandse visboer!) De tegels met exclusieve motieven die je op de gelikte sites ziet staan worden hier gefabriceerd en in dozen verpakt. De kopers die in Parijs hun tegelvloer uitzoeken hebben vast geen vermoeden met welke eenvoudige middelen deze tegels door deskundige vaklieden worden gemaakt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten